De eerste drie weken

Bon dia!
Het wordt weer eens tijd voor een update vanuit het nog altijd zonnige en heerlijke Curaçao, want inmiddels zit ik hier alweer drie weken. Het klinkt waarschijnlijk een beetje cliché, maar de tijd vliegt voorbij..
Ik heb het super naar mijn zin hier, ik heb super lieve huisgenootjes en een leuke stage. Elke dag zie ik weer mooie dingen en beleef ik weer gekke dingen, want die heb je hier genoeg. Zo is het hier heel normaal dat je in de supermarkt bij de kassa gewoon eventjes moet wachten, omdat de caissières hun dag met elkaar moeten bespreken. Wel is het leuk dat je boodschappen worden ingepakt en naar de auto worden gesleept voor je. Je geeft de medewerker een gulden fooi en het scheelt je een hoop gesjouw. Ook moet je hier eerst betalen voordat je gaat tanken. Je geeft een vrouw in een hokje geld, en voor dat bedrag kun je dan zoveel liter tanken. Nederland kan op dit gebied nog veel leren..

10 februari ben ik begonnen aan mijn stage bij het Maritiem Museum. Het Maritiem Museum Curaçao neemt haar bezoekers mee op een ontdekkingstocht van meer dan 500 jaar maritieme geschiedenis van Curaçao. Hier loop ik vijf dagen in de week van 09:00 tot 16:00 stage. Ik zit nu nog in de oriëntatiefase, dus loop mee in alle onderdelen in het bedrijf. Maar mijn grote opdracht wordt waarschijnlijk het organiseren van verschillende evenementen, prima! Ook krijg ik veel tijd om aan mijn verslagen te werken. Voor iemand met een hoog gehalte aan uitstelgedrag is dat natuurlijk meer dan ideaal.
Het leuke is ook dat Leo – algemeen directeur en mijn stagebegeleider – me overal mee heen neemt. Voor de keuken wordt er niet ingekocht via grote horecahandels, maar de boodschappen worden gewoon zelf gedaan. Dus inmiddels heb ik alle supermarkten in Willemstad al kunnen bewonderen. Zo zijn we laatst op een dag twee uur bezig geweest om een speciale soort jenever te zoeken, tevergeefs.. maar het was wel een leuk tochtje!
Ook gaan we vaak tussen de middag de stad in om ergens te lunchen. Zo wou ik ook graag bij de Plasa Marshe Bieu eten, dit is een soort overdekte markt waar huisvrouwen met eigen potten en pannen een prakje koken. Dit is meestal lokaal eten met bijvoorbeeld vis of pompoen pannenkoekjes, heeel lekker! Dit eten is in alle opzichten Antilliaans, inclusief al het vet wat er bij komt kijken.. Maar Leo is de gekste niet, dus hebben we daar afgelopen week voor een paar gulden heerlijk gegeten.

De stageweken gaan zo snel, dat het ook zo weer weekend is. En de weekenden zijn heerlijk hier! Zo liggen we overdag meestal op het strand bij bijvoorbeeld Cabana Beach of aan het zwembad bij Saint Tropez. Want aan dat bruine kleurtje wordt nog hard gewerkt, gelukkig heb ik nog tijd zat. En ’s avonds gaan we natuurlijk, hoe kan het ook anders, op stap. Morgen is mijn eerste Full Moon bij Kokomo Beach hier op het eiland, al heel veel goede verhalen gehoord over dit feest! Ook is het Carnaval, waar de hele bevolking al een jaar naar toe leeft. In Nederland hebben ze tradities, maar hier gaan ze nog een stapje verder. Zelfs met Valentijnsdag wordt je doodgegooid met zoete liedjes en geven ze elkaar cadeautjes. Zondag gaan we naar de grote carnavalsparade. En het leuke is dat iedereen de maandag erop vrij is, een lang weekendje is niet verkeerd.

Ook hebben Sanne en ik samen een auto gehuurd, onze mooie Hyundai i10. En het autorijden is een heel avontuur hier. Je bent constant bezig met het ontwijken van kuilen en hobbels in de weg, want schade willen we niet. Omdat mensen hier niet zo bezig zijn met het autorijden moet je goed om je heen kijken, want de auto’s komen van alle kanten op je af. Wel is het fijn dat fouten maken hier meer geoorloofd is, de lokalen remmen af en wachten gewoon op je. Het zijn alleen de toeristen die lopen te toeteren.

Ik maak zoveel mee hier, dat ik waarschijnlijk de helft ben vergeten te vertellen. Maar ik ben blij dat ik hier ben en deze stap heb gemaakt!

Heel veel liefs en ayo!